Η ΔΑΦΝΗ – Ανάλυση – Περίληψη (Ηλίας Βενέζης)
Η Δάφνη
Ηλίας Βενέζης
Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο «Η Δάφνη» του Ηλία Βενέζη από το διαδραστικό σχολικό βιβλίο εδώ.
Ενότητες – πλαγιότιτλοι
1η ενότητα: «Η περιοχή […] κι όπως έρθουν.»
Πλαγιότιτλος: Ο λόφος του Στρέφη και η ταβέρνα του μπαρμπα-Θωμά
2η ενότητα: «Έτσι ήρθαν […] τη φωνή των πραγμάτων.»
Πλαγιότιτλος: Η Δάφνη και οι περιπλανήσεις της στον λόφο
3η ενότητα: «Λοιπόν η Δάφνη γύρισε […] Θα δοκιμάσουμε.»
Πλαγιότιτλος: Το αετόπουλο στο κλουβί της ταβέρνας
4η ενότητα: «Κι έτσι έγινε […] στην ιστορία των πουλιών.»
Πλαγιότιτλος: Η συνύπαρξη του αετού με την πέρδικα και οι αντιδράσεις των πελατών
5η ενότητα: «Έτσι ο τόπος ερήμωσε […] σα να την ευλογούσε.»
Πλαγιότιτλος: Η απελευθέρωση του αετού
Περιληπτική απόδοση κειμένου
Κάποτε στον λόφο του Στρέφη υπήρχε η ταβέρνα του μπαρμπα-Θωμά, όπου σύχναζαν μόνο σπουδαστές με τις κοπέλες τους. Η Δάφνη ήταν ένα από τα κορίτσια που ζούσε στην περιοχή μαζί με τον πατέρα της. Μοναχική και ονειροπόλα, τα βράδια συνήθιζε να περιπλανιέται στον λόφο. Σε μία από τις βόλτες της συνάντησε κάποια παιδιά που είχαν μεταφέρει από τον Λυκαβηττό ένα μικρό αετόπουλο για να δουν αν θα το βρει η μάνα του. Η Δάφνη μετά από πολλή σκέψη πήρε το πουλί, το πήγε στην ταβέρνα και τελικά έπεισε τον μπαρμπα-Θωμά να το βάλουν στο κλουβί της πέρδικας για να λάβει τη μητρική φροντίδα που χρειαζόταν. Ξαφνικά το μαγαζί άρχισε να γεμίζει με κόσμο. Όλοι ήθελαν να δουν πότε το άγριο πουλί θα κατασπαράξει την πέρδικα και ο ταβερνιάρης ήταν πολύ ευχαριστημένος με την αύξηση της πελατείας του. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι ο αετός δεν είχε σκοπό να βλάψει την πέρδικα, άρχισαν να αραιώνουν. Η πελατεία του μπαρμπα-Θωμά μειώθηκε ξανά και ο αετός αφέθηκε ελεύθερος και πέταξε ψηλά.
Αφηγητής – γλώσσα και ύφος
Ο αφηγητής είναι αμέτοχος στην ιστορία και παρουσιάζει τα γεγονότα σε γ΄ πρόσωπο. Φαίνεται να γνωρίζει τα πάντα για τους ήρωες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους (ετεροδιηγητικός παντογνώστης αφηγητής, μηδενική εστίαση).
Η γλώσσα είναι απλή δημοτική, φυσική, κατανοητή, πλούσια, με λεξικές ιδιαιτερότητες της εποχής και του τόπου («το περισσότερο», «το μούρμουρο», «για θα το σκοτώσουν», «Δε ματακούστηκε» κ.λπ.).
Το ύφος είναι απλό, ζωντανό, παραστατικό και λυρικό. Το κείμενο είναι γραμμένο σε ήπιους, μελωδικούς και νοσταλγικούς τόνους, που προσδίδουν στην αφήγηση μία γλυκιά, τρυφερή νότα.
Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου: Βοήθημα με Λύσεις/Απαντήσεις
Η παραπάνω ανάλυση του κειμένου Η Δάφνη του Ηλία Βενέζη αποτελεί μέρος του βοηθήματος στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου έκδοσης taexeiola. Το βοήθημα περιλαμβάνει τις θεματικές ενότητες και πλαγιότιτλους, την περίληψη των κειμένων, σχόλια για τον αφηγητή, τη γλώσσα και το ύφος καθώς επίσης τις λύσεις-απαντήσεις στις ερωτήσεις και τις διαθεματικές εργασίες του σχολικού βιβλίου.
Κατηγορία: ΑΡΘΡΑ