Πως θα βοηθήσω το παιδί με ΔΕΠΥ στη μελέτη του
Πως θα βοηθήσω το παιδί με ΔΕΠΥ στη μελέτη του
γράφει η Μαρία Πεσλή
Εκπαιδευτικός, MSc Εκπαιδευτική Διοίκηση
Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται με ΔΕΠΥ, δηλαδή με Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής που συνοδεύεται ή όχι από Υπερκινητικότητα. Οι περισσότεροι γονείς αγνοούν τη φύση και τα χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής και ρωτούν ανήσυχοι τους εκπαιδευτικούς για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν οι ίδιοι να βοηθήσουν τα παιδιά στο διάβασμά τους.
Πριν προχωρήσουμε στην παρουσίαση πρακτικών τρόπων βοήθειας των παιδιών με ΔΕΠΥ στη μελέτη τους, καλό θα ήταν να προσδιορίσουμε- σε ένα γενικό πλαίσιο- την διαταραχή αυτή. Η ΔΕΠΥ είναι από τις συχνότερες αναπτυξιακές διαταραχές που πρωτοεμφανίζονται στην παιδική ηλικία με κύρια χαρακτηριστικά της την απροσεξία, την παρορμητικότητα και την υπερκινητικότητα (η οποία δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει). Σε γενικές γραμμές, ένας μαθητής με ΔΕΠΥ δυσκολεύεται να παραμείνει συγκεντρωμένος σε ένα έργο, να εστιάσει σε ένα ερέθισμα, να ολοκληρώσει αυτό που έχει ξεκινήσει και να ελέγξει την συμπεριφορά του. Όταν μάλιστα, συνυπάρχει και η υπερκινητικότητα, το παιδί δυσκολεύεται να παραμείνει σε μια θέση πολλή ώρα και θέλει συνεχώς να βρίσκεται σε κίνηση (αδυνατεί να μην βρίσκεται σε κίνηση).
Η διαχείριση ενός τέτοιου παιδιού και στο οικογενειακό, αλλά και στο σχολικό πλαίσιο ακούγεται ιδιαίτερα δύσκολη, αν αναλογιστούμε μάλιστα πως η σχολική εργασία για να είναι επιτυχημένη προϋποθέτει τη συγκέντρωση και εστίαση της προσοχής στις διάφορες θεματικές και δραστηριότητες. Όσο δύσκολο όμως κι αν φαντάζει το διάβασμα παιδιών με ΔΕΠΥ, έχουν βρεθεί από έρευνες αλλά και από την εμπειρία, διάφοροι τρόποι που μπορούν να ενισχύσουν τους μαθητές αυτούς στην καθημερινή μελέτη τους.
Αρχικά, επειδή τα παιδιά με ΔΕΠΥ, δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στην εργασία τους, θα πρέπει ο χώρος στον οποίο διαβάζουν, να περιτριγυρίζεται από όσο λιγότερα ερεθίσματα γίνεται. Πιο συγκεκριμένα, στο γραφείο που μελετούν θα πρέπει να είναι τοποθετημένα μόνο τα αναγκαία αντικείμενα για το διάβασμά τους (μολύβια, γόμες, τετράδια, βιβλία κλπ). Επίσης, καλό θα είναι να μην διαβάζουν κοντά σε παράθυρο και αν υπάρχει τηλεόραση στο δωμάτιο, να είναι κλειστή. Η υπόλοιπη οικογένεια είναι σημαντικό να λειτουργεί ενισχυτικά στην προσπάθεια του παιδιού και να περιορίζει τους θορύβους, τις φωνές κλπ, όταν το παιδί διαβάζει στο δωμάτιό του.
Επιπλέον, τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται πολύ στην οργάνωση της εργασίας τους και στη διαχείριση του χρόνου. Θα τα βοηθούσε πολύ, αν σε ένα τετράδιο κατέγραφαν σε λίστα τις δραστηριότητες που έπρεπε να γίνουν στο σπίτι και με την ολοκλήρωση της καθεμίας, την έσβηναν με ένα μολύβι. Ένα τετράδιο ή ημερολόγιο λοιπόν, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά έναν μαθητή με ΔΕΠΥ στον προγραμματισμό και στην εκτέλεση της καθημερινής του μελέτης. Ένα ρολόι επίσης, καλό θα είναι να υπάρχει στον χώρο μελέτης του, για να αποκτήσει σταδιακά την ικανότητα να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τον χρόνο. Θα πρέπει να γνωρίζει πότε ξεκινά και πότε πρέπει να ολοκληρώσει το διάβασμά του, ώστε να αφιερώνει τον κατάλληλο χρόνο σε κάθε δραστηριότητα.
Αυτή είναι μια δεξιότητα που για να κατακτηθεί από ένα παιδί με ΔΕΠΥ απαιτεί καθημερινή εξάσκηση.
Ένα άλλο επίσης, πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ο γονιός του παιδιού να μην βρίσκεται μονίμως από πάνω του, όταν μελετά, γιατί με αυτόν τον τρόπο, δεν θα μάθει ποτέ να διαβάζει αυτόνομα και ανεξάρτητα. Ο γονιός θα πρέπει να βρίσκεται σε άλλο χώρο και ανά τακτά χρονικά διαστήματα να παρακολουθεί την πορεία του διαβάσματος και να λύνει τυχόν απορίες του παιδιού (αν φυσικά γνωρίζει και αν το παιδί ζητήσει βοήθεια).Τέλος, δεδομένου ότι ένα παιδί με ΔΕΠΥ διατηρεί την προσοχή του σε ένα θέμα για πολύ λιγότερο χρόνο, συγκριτικά με άλλα παιδιά, θα πρέπει να προβλέπονται συχνά και μικρά διαλείμματα, κατά τη διάρκεια της μελέτης του. Τα διαλείμματα σκοπό έχουν την εκτόνωση της ενέργειας του παιδιού (ιδιαίτερα μάλιστα αν συνυπάρχει Υπερκινητικότητα), αλλά και την «αποσυμπίεση» του ώστε να συνεχίσει το έργο του. Όταν λοιπόν, το παιδί αρχίζει να μην νιώθει ικανό να συγκεντρωθεί, είναι απαραίτητο το διάλειμμα, για να επιστρέφει στη μελέτη, πιο συγκεντρωμένο.
Κλείνοντας, οι γονείς οφείλουν να επιβραβεύουν καθημερινά το παιδί για την προσπάθειά του, σκεπτόμενοι πως ένας μαθητής με τη διαταραχή αυτή, χρειάζεται να καταβάλλει πολύ περισσότερη προσπάθεια για το καθημερινό του διάβασμα. Καλό είναι να δείχνουν υπομονή, να μην θυμώνουν με το παιδί και να μην το τιμωρούν, καθώς δεν ευθύνεται το ίδιο για τη «δύσκολη» συμπεριφορά του, αλλά η διαταραχή. Με την κατάλληλη οργάνωση και ενίσχυση του παιδιού, μπορεί να τα καταφέρει και να βιώσει και αυτό την επιτυχία.
Κατηγορία: ΔΕΠΥ
