Μαρία Πεσλή
Ονομάζομαι Μαρία Πεσλή, κατάγομαι από την Ευρυτανία και είμαι δασκάλα. Σπούδασα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στην Εκπαιδευτική Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Frederick της Κύπρου. Λατρεύω το διάβασμα και τη μάθηση καινούριων πραγμάτων και αυτό είναι κάτι που στοχεύω να μεταδώσω στους μαθητές μου. Άλλωστε η μόρφωση είναι ο μεγαλύτερος πλούτος κάθε ανθρώπου.
Μαρία Πεσλή's Latest Posts
Αντί να συγκρίνεις το παιδί, μπορείς να το ενθαρρύνεις! – γράφει η Μαρία Πεσλή
Αντί να συγκρίνεις το παιδί, μπορείς να το ενθαρρύνεις
γράφει η Μαρία Πεσλή
Εκπαιδευτικός, MSc Εκπαιδευτική Διοίκηση
Πώς γράφω Έκθεση στο Δημοτικό (Ε΄ & Στ΄) – Οδηγίες βήμα-βήμα
Πως γράφω Έκθεση στο Δημοτικό
γράφει η Μαρία Πεσλή,
Δασκάλα
Το άρθρο απευθύνεται στα παιδιά του δημοτικού και κυρίως στους μαθητές των δύο τελευταίων τάξεων Ε΄ και Στ΄. Η παραγωγή γραπτού λόγου είναι από τις σημαντικότερες δεξιότητες, γι’ αυτό και διδάσκεται στα παιδιά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Πώς γράφω Περίληψη στο Δημοτικό – Οδηγίες βήμα-βήμα
Πώς γράφω Περίληψη στο Δημοτικό
γράφει η Μαρία Πεσλή,
Δασκάλα
Οι μαθητές του δημοτικού, καθώς προχωράνε στις τάξεις, εξασκούνται και στη συγγραφή περίληψης κειμένων. Ενώ στην παραγωγή γραπτού λόγου (έκθεση) ζητείται από τους μαθητές να αναλύσουν τη σκέψη τους, στην περίληψη αναμένεται το αντίθετο απ’ αυτούς: να αποδώσουν με συνοπτικό τρόπο (χωρίς καμία ανάλυση) τις βασικές ιδέες (το βασικό νόημα) ενός κειμένου άλλου συγγραφέα.
Περίληψη είναι η σύντομη παρουσίαση των βασικών σημείων ενός κειμένου. Για να γράψουμε καλή περίληψη, θα πρέπει να διαβάσουμε προσεκτικά το κείμενο, να το κατανοήσουμε και να εντοπίσουμε τα κύρια σημεία του.
«Δεν ευθύνονται τα παιδιά αν δεν έχουν Όρια» γράφει η Μαρία Πεσλή
γράφει η Μαρία Πεσλή,
Πολύ συχνά σε συζητήσεις έρχεται στο τραπέζι το ερώτημα: «Μα πώς έχουν γίνει έτσι τα σημερινά παιδιά; Γιατί δεν έχουν κανένα όριο;». Θα ήταν πιο σωστό να αναρωτηθούμε το εξής: «Γιατί κατηγορούμε τα παιδιά; Μήπως δεν ευθύνονται τα ίδια για την εξέλιξη αυτή, αλλά η οικογένεια και κατ’ επέκταση η κοινωνία μέσα στην οποία μεγαλώνουν και καλούνται να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους;». Τα παιδιά δεν γεννιούνται με όρια, αλλά τα μαθαίνουν στην πορεία της ζωής τους και μάλιστα αυτό πρέπει να συμβαίνει από πολύ μικρή ηλικία. Δεν γεννιούνται δηλαδή, γνωρίζοντας ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή και ποια όχι σε κάθε περίσταση και τι συνέπειες έχουν οι συμπεριφορές τους. Επομένως, ίσως είναι άδικο να κατηγορούνται τα ίδια τα παιδιά για κάτι που δεν ευθύνονται, αλλά για κάτι που το περιβάλλον τους οφείλει να τους μάθει.
«Μήπως φέτος να κάνουμε τη διαφορά;»
γράφει η Μαρία Πεσλή,
Σε λίγες μέρες ξεκινά η νέα σχολική χρονιά και όπως είναι φυσικό, κάθε εκπαιδευτικός φτιάχνει στο μυαλό του ένα πλάνο δράσης για τον τρόπο που θα δουλέψει. Βέβαια, το σχέδιο αυτό στην υλοποίησή του, θα εξαρτηθεί σε πολύ σημαντικό βαθμό από τους μαθητές του και θα πρέπει να το αναπροσαρμόζει συνεχώς.
«Νέα σχολική χρονιά …νέοι στόχοι»
Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, γονείς και εκπαιδευτικοί θέτουν νέους στόχους σχετικά με την εκπαίδευση των παιδιών. Η διαδικασία αυτή είναι απόλυτα λογική και απαραίτητη σε κάθε ξεκίνημα, καθώς το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει προς τα που κατευθύνεται η προσπάθειά του. Δεν παύουν όμως, να γίνονται πολλές φορές λάθη, από την πλευρά γονέων και εκπαιδευτικών, κατά την διατύπωση των στόχων. Καλό θα είναι, κατά την οριοθέτηση των στόχων, να λαμβάνονται υπόψη τα παρακάτω:
Μήπως να βάλουμε τα βιβλία στη ζωή των παιδιών;
Τα βιβλία, εννοώντας όχι τα σχολικά, αλλά τα εξωσχολικά παντός είδους, χάνουν σταδιακά τη θέση που θα έπρεπε να έχουν στη ζωή των παιδιών. Μια εύλογη ερώτηση για το αν τα σημερινά παιδιά διαβάζουν βιβλία, θα μας οδηγήσει ίσως σε μια απογοητευτική αρνητική απάντηση. Ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος των σύγχρονων παιδιών αφιερώνεται και αναλώνεται στην ενασχόληση με τις τελευταίες εξελίξεις της τεχνολογίας (tablets, κινητά τελευταίας τεχνολογίας, ηλεκτρονικά παιχνίδια, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ). Το φαινόμενο αυτό είναι απόλυτα φυσικό, καθώς τα σημερινά παιδιά γεννιούνται, μεγαλώνουν και καλούνται να επιβιώσουν και να εξελιχθούν μέσα στην τεχνολογία. Γι’ αυτό και ονομάζονται «Digital Natives» ή αλλιώς «Ψηφιακοί Αυτόχθονες».
Πώς να βοηθήσω το παιδί που αγχώνεται;
Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί έχουμε έρθει -τουλάχιστον μια φορά- σε επαφή και έχουμε κληθεί να διαχειριστούμε έναν αγχωμένο μαθητή και κατ’ επέκταση τους αγχωμένους γονείς του λόγω αυτής της κατάστασης.